ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑΣΕ ΟΜΟΛΟΓΑ ΑΞΙΑΣ € 2,3 ΔΙΣ;

ΣΟΒΑΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Σοβαρά ερωτηματικά προκαλεί η αποκάλυψη του Reuters, πως η Ελλάδα προχώρησε σε επαναγορές ομολόγων και εντόκων γραμματίων, συνολικής αξίας € 2,3 δις από τις αρχές του 2011, σύμφωνα με ανώνυμες δηλώσεις κυβερνητικού αξιωματούχου.
Σύμφωνα πάντα με το Reuters το οποίο επικαλείται και δηλώσεις δεύτερου κυβερνητικού αξιωματούχου, οι ως άνω κινήσεις, έγιναν στο πλαίσιο διαχείρισης ρευστότητας του Υπουργείου Οικονομικών. Μάλιστα οι συγκεκριμένες αγορές ήταν μεγαλύτερες σε σχέση με το αντίστοιχο προηγούμενο διάστημα του 2010.
Το πρώτο και βασικό ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι το που βρήκε το Ελληνικό Δημόσιο τα κεφάλαια που χρηματοδότησαν τις συγκεκριμένες επαναγορές;
Την ίδια στιγμή, που ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2011 και το μνημονιακό πρόγραμμα έχουνεκτροχιαστεί πλήρως.
Την ίδια στιγμή, που τα έσοδα καταποντίζονται λόγω της ύφεσης που προκαλεί το Μνημόνιο.
Την ίδια στιγμή, που οι περικοπές δαπανών οδηγούν στο κλείσιμο νοσοκομείων, πανεπιστημίωνκλπ.
Επιπλέον, ερωτηματικά προκύπτουν και σχετικά με το κόστος χρηματοδότησης των ως άνω παρεμβάσεων. Στην τελική το Δημόσιο βγήκε ζημιωμένο ή ωφελημένο;
Τέλος, κανείς δεν μπορεί να ξέρει παρά μόνο να εικάσει τους πιθανούς στόχους στους οποίους αποσκοπούν οι συγκεκριμένες κινήσεις.
Μια πιθανή ερμηνεία που κυκλοφόρησε αρχικά στο Διαδίκτυο είναι πως οι κινήσεις αυτές, αποσκοπούν σε ένα ιδιότυπο κούρεμα μέρους του χρέους. Με άλλα λόγια, το ελληνικό δημόσιο αγοράζει ομόλογα με ονομαστική αξία πχ 100 στην αγοραία αξία τους που είναι πχ 70. Έτσι «κουρεύεται» το 30% της απαίτησης.
Μια τέτοια όμως ερμηνεία δεν μοιάζει ιδιαίτερα πιθανή. Πρώτον, το δημόσιο χρέος φτάνει τα € 343 δις, εκ των οποίων το ομολογιακό τμήμα του είναι € 260 δις. Με άλλα λόγια €2,3 δις δεν φέρνουν την «άνοιξη».
Δεύτερον, είναι πολύ δύσκολο κάποια μεγάλη και σοβαρή τράπεζα να πούλαγε μαζικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα τα κρατικά της ομόλογα. Και αυτό γιατί εάν η τράπεζα Α πουλήσει ομόλογα στον χρεώστη (Ελλάδα), τότε μειώνεται το συνολικό ύψος του χρέους του χρεώστη, με τελικό αποτέλεσμα την άνοδο της αξίας των ομολόγων που κατέχουν οι υπόλοιπες ανταγωνίστριες τράπεζες.
Μοναδική αξαίρεση στον ως άνω κανόνα θα υπήρχε είτε στην περίπτωση που η τρόικα παρακινούσε τις τράπεζες να πράξουν κάτι τέτοιο στο πλαίσιο μιας συναινετικής αναδιάρθρωσης είτε στην περίπτωση που η Ελλάδα διακήρυττε πως δεν αναγνωρίζει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της ως νόμιμο!
Επομένως, η επαναγορά των ομολόγων των €2,3 δις μάλλον αφορά περιορισμένες παρεμβάσεις στις αγορές ομολόγων με σκοπό τη διατήρηση των αποδόσεων των ομολόγων σε λιγότερο υψηλά επίπεδα. Με απλά λόγια, σε μια «παγωμένη» αγορά όπως αυτήν των ελληνικών κρατικών ομολόγων, μια παρέμβαση ύψους λίγων δίς, μπορεί να ρίξει το spread πχ των διετών ομολόγων από τις 2.500 στις 2000 μονάδες βάσης, φτιάσιδώνοντας το κλίμα, πριν από μια δημοπρασία εντόκων γραμματίων.
Τα επιτόκια στις τελευταίες δημοπρασίες εντόκων γραμματίων, μένουν κολλημμένα στο τοκογλυφικό 4% – 5%, χωρίς δηλαδή να εκτοξεύονται σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα, και παράγοντες της αγοράς εικάζουν πως αυτό οφείλεται στις ως άνω επαναγορές ομολόγων.
Τα ερωτήματα είναι πάρα πολλά και κάθε εικασία γεννά ακόμα περισσότερα.
Ας ελπίσουμε πως αυτή τη φορά η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, θα απαντήσει επί της ουσίας στα ερωτήματα αυτά, και συγκεκριμένα στην ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων που κατέθεσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης προς τον Υπουργό Οικονομικών την Παρασκευή 29 Απριλίου.