Στην προσπάθεια του ο Τρισέ να πει στη Γερμανία ότι ‘κλέβει’ τους Ευρωπαίους εταίρους της εδώ και 12 χρόνια με το να μην προχωρά σε αυξήσεις μισθών ανάλογες με την αύξηση του πληθωρισμού και στους Έλληνες πως υπερέβαλλαν στις αυξήσεις μισθών στο δημόσιο τομέα γιατί αυτό βοηθούσε στην επανεκλογή των εκάστοτε κυβερνήσεων, αντί να λάβουν μέτρα ενάντια στον πληθωρισμό αναδεικνύοντας παράλληλα την πολιτική της Γερμανίας (και πολλές άλλες προβληματικές πολιτικές της) είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής:‘Οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι πιο φειδωλές στις μισθολογικές αυξήσεις στο δημόσιο τομέα έχοντας υπόψη το στόχο για διατήρηση του πληθωρισμού μεσοπρόθεσμα κάτω από το 2%. Οι αυξήσεις των μισθών στο δημόσιο τομέα είναι πολύ πιο σημαντικές από ό,τι θεωρείται γενικά. Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος πρέπει να είναι συνεπές με το στόχο για τον πληθωρισμό, και οι προσωρινές αποκλίσεις του πληθωρισμού δεν πρέπει να οδηγήσουν σε ένα σπιράλ αυξήσεων τιμών και μισθών.
Το κόστος μισθοδοσίας στην Ευρωζώνη αντιστοιχεί κατά μέσο όρο στο 10% του εγχώριου ΑΕΠ και πάνω από 20% των αμοιβών όλων των εργαζομένων. Στη δεκαετία από το 1999 έως το 2009 οι αυξήσεις κατά μέσο όρο στην Ευρωζώνη ήταν 40%, στη Γερμανία ήταν 19%, ενώ στην Ιρλανδία και την Ελλάδα ήταν μεγαλύτερες από 100% και σχεδόν κατά 50 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερες από τις αυξήσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.”
Δυστυχώς το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι πως οι Γερμανοί έχουν μεγάλα περιθώρια για αυξήσεις μισθών τα οποία, βέβαια, δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν και ότι οι οι Έλληνες που δεν έχουν πολλά περιθώρια για περαιτέρω μειώσεις μισθών, θα πρέπει να τα βρουν. Με απλά λόγια το μήνυμα Τρισέ στην Ελλάδα τουλάχιστον είναι: ξεχάστε τις αυξήσεις μισθών για πολλά χρόνια γιατί τις χρησιμοποιήσατε στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου